Dan weet jij ook dat er maar 'iets' hoeft te gebeuren, en je voelt de oude pijn weer; de zenuwen gieren door je buik, je spieren verstijven of je blokkeert helemaal. Er gaan gelijk weer nare zinnetjes door je hoofd heen van dingen die mensen tegen je gezegd hebben. Of het afschuwelijke filmpje dat je in elkaar wordt geslagen speelt zich constant af in je hoofd.En het nare gevoel dat mensen je achter je rug om uitlachen.

'Iris' 11 jaar, is heel stress gevoelig en heeft vaak last van hoofdpijn. Ze heeft daarvoor verschillende onderzoeken achter de rug maar er is geen medische oorzaak gevonden.

Als je wilt stoppen met piekeren, is het belangrijk dat je begrijpt wat piekeren precies is en hoe het werkt. Daarom vertel ik je in dit blog hoe het komt dat je piekert en HOE je dat kan STOPPEN of in ieder geval sterk kunt verminderen.  

En, heb jij er spijt van dat je toch gekomen bent? Een grote grijns van oor tot oor; “echt niet”, zo zegt de tiener, “dit voelt echt lekker in mijn hoofd”.Een paar uur geleden was het wel even anders…..

Lisa, niet haar echte naam, is 21 jaar, student, en genoot volop van het studentenleven. Leuke studie, studentenvereniging, vrienden, eindelijk op jezelf wonen, en natuurlijk een baantje voor 2 avonden in de week. Hoe mooi kan het leven zijn!

Moniek (niet haar echte naam) is een tiener van 16 jaaren was altijd erg opvliegend richting haar vader. Ook met de andere gezinsleden had ze veel ruzie. Moniek was zelden thuis en als ze er was hing er een gespannen sfeer in huis. Eigenlijk was iedereen opgelucht als Moniek niet thuis was.Haar ouders waren bang om haar 'kwijt' te raken.Moeder maakte een afspraak voor Moniek en ik heb van te voren duidelijk aangegeven dat de hulpvraag wel van Moniek zelf moet komen.

Verzin jij ook allemaal smoesjes en uitvluchten om te voorkomen dat iemand het merkt?  Ik ben zo blij dat er in de media op dit moment veel aandacht wordt gegeven aan angsten.

Daar sta je dan voor de deur van de klas van jouw zoon. Jouw moederhart breekt als je naar hem kijkt. Jouw zoon kijkt je met een wit gezichtje nog even aan. Tranen glinsteren in zijn ogen; Mama, ik houd echt van jou.Weet ik jongen, ik ook van jou…..Vanochtend om 7 uur begon jullie strijd. Jos was BOOS, inderdaad, boos met hoofdletters. En waarom? In jouw ogen om niks. Hij wilde zijn bed weer niet uitkomen en had buikpijn. Treuzelde zolang met aankleden en eten zodat het weer een race tegen de klok werd.