Ik schrok me echt hélémaal naar: een rennend wild zwijn in onze straat. Ik stond even met een buurvrouw te praten toen zij uitriep; kijk daar nou, een wild zwijn.In eerste instantie schoot ik in de lach, een wild zwijn bij ons in de straat 😉 Ik woon midden in het dorp dus dat verwacht je niet. Ik zag nog net een glimp van een ‘grote bruine hond’ bij iemand de inrit in rennen. Omdat mijn buurvrouw er toch van overtuigd was dat het geen hond was liepen we toch die kant op. En ja, even later komt er een groot wild zwijn met een bebloede kop onze kant op rennen. De buurvrouw, met een jonge hond, rent snel een andere inrit in, en ik blijf verschrikt staan.Op zo’n anderhalve meter afstand, rent dat beest mij voorbij een andere straat in. De bloeddruppels lagen voor mijn voeten…..

Nooit meer piekeren, is dat een illusie? Ik zal je een mooi voorbeeld geven vanuit mijn praktijk.Laatst had ik weer zo’n mooie sessie; Jos 33 jaar (niet zijn echte naam) kwam voor de 4de  en naar dat ik verwachtte laatste sessie. Hij vertelde dat het heel goed met hem ging. Hij heeft inzicht gekregen hoe het werkt in zijn hoofd en ook in wat voor hem heel belangrijk is; zijn kernwaarden. Daardoor weet hij nu wat zijn (onbewuste) drijfveren zijn en begrijpt hij zichzelf ook veel beter.En verder heeft hij van 2 nare gebeurtenissen, waar hij veel over piekerde, de negatieve lading afgehaald, en hij heeft ook geleerd hoe hij op een praktische manier met zijn eigen ‘informatiestress’ kan omgaan.

Een kort lontje? Snel boos worden? Dat gebeurd niet zomaar. Enig idee waar jouw korte lontje (of van iemand in jouw omgeving) vandaan komt? Stress, onzekerheid over de toekomst, bepaalde gebeurtenissen, problemen op het werk, bepaalde personen in je omgeving, het vele thuiszitten in deze Coronatijd…..Je kunt het zelf wel aanvullen hé.

Het was een leuk gesprek via Skype met een 10 jarige die ik maar even Anne noem. Anne heeft alle informatie in haar hoofd geordend, met rust in haar hoofd als resultaat. En de eerste dagen ging het ook echt goed met Anne. Maar ja, we leven nu met Corona en alles wat daarbij hoort. Anne heeft iets gemaakt voor alle informatie over Corona en dat kan ze goed een plek geven. Maar dat ze niet kan turnen, dat krijgt ze maar niet uit haar hoofd. En daar baalt ze van en ze wordt er ook chagrijnig van. Niet echt gezellig dus.Anne heeft hier nu een hele mooie oplossing voor bedacht en dat komt zo; moeder vertelt in het Skype gesprek dat als zij het even helemaal zat is een vriendin belt om even "bij te zeuren" in plaats van "bij te kletsen". En dan is ze het weer kwijt.

Kinderen zijn hier “de baas”. En dat vinden ze fijn! Ze moeten niets en mogen namelijk zelf aangeven welk probleem ze willen aanpakken. Zo hebben ze een stukje regie over hun leven en juist daarom zijn ze meestal zo gemotiveerd. Zeker kinderen met een of meerdere problemen krijgen al zo vaak te horen wat ze moeten doen.  Wat een ander denkt wat goed is voor hem of haar.  Maar soms werkt dat gewoon niet. En dat is heel frustrerend. Voor kind en ouders.

Voel jij jezelf vandaag treurig, verdrietig, depressief of ongelukkig? Dat is niet raar. We mogen ons vandaag allemaal ongelukkig voelen.  Waarom? Het is vandaag Blue Monday: de meest deprimerende dag van het jaar. En als we dat maar vaak genoeg horen en tegen onszelf zeggen dat we vandaag depri zijn gaan we ons vanzelf ongelukkig voelen.

Een vol hoofd. Je hebt het gevoel dat je soms helemaal “gek” wordt van jezelf. Je gedachten gaan maar door en door, je piekert veel en slaapt slecht. En je hoofd voelt zo vol dat er voor je gevoel niets meer bij kan.

Elise (niet haar echte naam) 33 jaar werd in haar jeugd niet echt gezien. Zij kreeg op tijd haar “natje en haar droogje” maar verder werd zij min of meer gedoogd. Niet bewust maar zo was  het nu eenmaal.Niet 'gezien en gehoord'.  Als dat de situatie is komen de problemen meestal vanzelf. Doordat er constant over je grenzen heen wordt gegaan, stapelen de frustraties zich als het ware op. Soms komt dat al in de kindertijd naar voren maar heel vaak ook pas op volwassen leeftijd.Dit gebeurde ook bij Elise. Zij is een ontzettend lieve en betrokken vrouw maar liet constant over zich heen lopen.